مي خوام بگم ، متاسفانه کاهايي که توي اين چند سال انجام شد ، خيلي چيزها رو از بين برده ،

ما به اعتمادسازي نياز داريم ، بله ، به اعتمادسازي براي اين همه کشور توي اين دنيا نياز داريم ، تا به خودمون و مردم خودمون خدمت کنيم...تا از بدبختي بنزين بي کيفيت خفه نشيم ، تا کارخانه دارهامون ورشکسته نشن ، تا صنايعمون پيشرفت کنن ، تا استادهاي دانشگامون براي خريد دستگاههاي به روز دنيا مجبور نباشن از طريق کشورهاي واسطه کالاشون رو با چندين برابر قيمت بخرن ...

تا مصرف کننده نباشيم ، فرهنگي که متاسفانه خيلي رايج شده ، همه چيز رو وارد نکنيم و خوشحال باشيم که مردم همه چيز دارن ، بله ظاهرا دارن اما عملا کار ندارن ، توليد ندارن ...

اين اختلاف نظرها به نظرم خوبه ، هر دو مون مي تونيم با ديدگاههاي همديگه اشنا بشيم و به مسايلي فکر کنيم که شايد تا حالا بهش فکر نکرده بوديم ...

البته که اطلاعات من خيلي ناقصه ، فقط به عنوان يه جوون بيست ساله ي دانشجو اطلاعات دارم :)

خوب باشي طهوراي عزيزم :*

در واقع اينها همش بهانه ست براي به هم ريختن روند مذاکرات ،

هدف اصلي ما هم کنار اومدن با امريکا نيست ، اصلا مگه مي شه با دشمن کنار اومد؟

يکي از اهداف، برقراري ارتباط با ساير کشورهاي دنياست ، ارتباطي که براي ما خيلي مهمه ، براي هر کشوري مهمه که بتونه تبادل صنعت و تکنولوژي با بقيه داشته باشد،اگه نباشه که مي شه مثل يه جزيره ي دورافتاده...استاد داروسازي ما يکي از بزرگترين شرکت هاي داروسازي رو داره ، مي گفت دارويي رو سنتز کردن که امريکا و کانادا ازشون مي خريد،دارويي که اونها باور نمي کردن ما بتونيم سنتزش کنيم ، اما از سه سال پيش ،با شدت گرفتن تحريم ها ديگه صادرات اين دارو هم لغو شد،هم چنان که صادرات خيلي صنايع ديگه .

مي خوام بگم تحريم اصلا موضوع ساده اي نيست که بخوايم ازش بگذريم و تحملش کنيم ، دنياي ما دنياي تبادله و کشوري مي تونه قدرتمند باشه که قدرت اقتصادي ، علمي و صنعتي بالا داشته باشه ، ما براي حفظ قدرتمون و افزايش اون بايد تلاش کنيم...

الان همين مذاکرات توي دنيا سر و صدا به پا کرده ، اين که ما براي داشتن ثبات در کشورمون و ارتباط با ساير کشورها تلاش مي کنيم.

به قول يکي از اساتيدم که الان جزو معاونين ريس جمهوره و انصافا از باسوادها و کله گنده هاي نفت و گاز کشوره :

کدوم کشوري مي اد توي کشوري سرمايه گذاري کنه که ثبات اقتصادي نداره ؟ که نرخ تورمش روزانه بالا مي ره ؟ که جايگاه بين المللي مناسب نداره ؟ که همواره در معرض تهديد به جنگه ؟ که وزير امور خارجه اش ، وزير بهداشتش ... ناگهاني عوض مي شه ؟ اين ها يعني اين کشور ثبات نداره،

طهورا جان ، در کل که مشترکات زيادي داريم و خوشحالم از اين که مي تونيم باهم تبادل نظر کنيم ... ما نبايد هيچ نقطه ضعفي به دشمن نشون بديم قبول دارم ، اين قضيه ي خزانه ي پر يا خالي هم داستانيه براي خودش ، اما اگر واقعا در حدي که مي بايسته نبوده باشه ، به نظرم بايد مطرح مي شد ، يعني نمي شد که در مقابل اين قضيه سکوت کرد و هيچ چيز نگفت،بالاخره فرض بر اين بوده که يه حداقلي در خزانه کشور وجود داره که رييس جمهور جديد بايد بر مبناي اون کار کنه و وقتي اين فرض اوليه وجود نداره ، چطور مي شه کار و برنامه ريزي کرد؟ يا مثلا سال ديگه اگر مشکلي يا کمبودي از اين نظر پيش اومد به کدوم مرجع اوليه مي شه رجوع کرد که مثلا در شروع کار فلان قدر ذخيره وجود داشته و حالا ما اين خرج ها رو کرديم ...

پس اينجا نمي شه کسي رو که اعلام وضعيت کرده مقصر دونست ، مقصر کسيه که از قبل صادقانه وضعيت کشور رو اعلام نکرده و اوني رو که گفته تحويل دادم ، تحويل نداده ...

پيش کشيدن قضيه ي حقوق بشر و فلسطين و سوريه و تروريست و ... از طرف امريکا مساله ي جديدي نيست که با مذاکرات شروع شده باشه ، اصلش اينه که اينها از خيلي خيلي سال پيش همواره از طرف امريکه مطرح مي شده ، مي شه و خواهد شد... چ ما مذاکره بکنيم چه نکنيم ...

خيلي از تحريم هاي ما در زمينه صادرات مواد پتروشيمي که بخش عمده درامد ما هستند برداشته شده، تحريم بعضي از قطعات و مواد اوليه اساسي برداشته شده ،،،اين ها رو از زبان کارخانه دارها مي گم که همه بر بهتر شدن اوضاع موافقن ...حتي تحريم ها براي عقد قرارداد کشورهاي خارجي کم شده که اين خيلي براي ما مهمه...

البته که زندگي امروز در شان ملت ما نيست ، اما مي خوام بگم بايد مهلت داد ، بايد يه کم اعتماد کرد به مسولين ، من مطمينم اگه مشکلي در مذاکرات بود حتما رهبري اقدام جدي مي کردن .

هم چنان که ما ضرري نکرديم و در صورت عدم انجام توافقات از طرف ساير کشورها همه چيز قابل برگشته .

مي گم ،اين جوري اصلا نمي شه خوب حرف زد، من احساس مسوليت کوچکي براي زحمت کشندگان اين نظام دارم که اين رو نوشتم ، احساس مي کنم بايد بيشتر صبر کرد و اعتماد...

واقعيت اينه که مسايل کلان کشور مثل امنيت ، تحريم ها و روابط بين الملل خيلي پيچيده هستن و ما از خيلي هاش خبردار نيستيم ...

به نظرم بايد اعتماد کرد،،،و مهلت داد...

سلام طهوراي عزيز

راستش نمي دونستم بنويسم يا نه ،،، اين مبحثيه که وبلاگي نمي شه در موردش صحبت کرد،يه لحظه فکر کردم اصلا هيچ چي ننويسم ،اما چون ادم انتقادپذيري هستي و نظرات موافق و مخالف رو مي خوني و بهش فکر مي کني ، نظرم رو مي گم.

البته باز هم معتقدم اين جا اصلا نمي شه ...

هيچ کس در منفعت طلبي امريکا شک نداره ، در اين که اون دلش براي ما نسوخته و صد در صد منافع خودش رو مي بينه ...

اما اين هم انصاف نيست که بگيم اين مذاکرات هيچ سودي نداشته و مطلقا ضرر بوده و شکست ما ...که من معتقدم ما در واقع پيروز اين مذاکراتيم در غير اين صورت امريکا اين قدر جلز و ولز نمي کرد!!!

مسلما اون هيچ وقت نمي گه ما از ايران شکست خورديم يا ما اشتباه کرديم ، براي حفظ ظاهر هم شده شعار مي ده و اين ديگه واسه ما عادي شده !

چند تاچيز مختصر مي گم،مهم ترينش اينه که خدا رو شکر ما رهبري بزرگوار رو به عنوان ناظر بر تمام اين مذاکرات و مسايل غيرعلني ش داريم ، ايشون در جريان تمام مذاکرات و تمام تعهدات ما هستند و همه چيز تحت اجازه ي ايشون انجام مي شه ،حتي مذاکرات سري قبل طوري بود که قرار بود سه روز باشه ، اما انگار به نتيجه نرسيده بودن و از دکتر ظريف خواسته بودن دو روز ديگه هم در ژنو بمونه تا مذاکرات تمام شه و ادامه بدن اما ايشون گفته بود طبق برنامه بايد به ايران برگردد تا براي ادامه ي مذاکرات در ايران مشورت و کسب اجازه بشه ...

دوم اين که چرخ زندگي مردم مثل سه چهار سال پيش نشده ،درسته ، ما هم توقع معجزه نداريم که ظرف سه چهار ماه از شروع مذاکرات همه چيز خوب و عالي بشه ، عدم رشد نرخ تورم خودش يک پيروزيه وگرنه اگه نرخ رشد تورم مثل قبل ادامه پيدا مي کرد الان اوضاع خيلي بد بود...هم چنان که هنوز هم اوضاع ايده ال نيست ، متاسفانه يک سري مسايل اساسي توي اين دو سه سال اخير خراب شده که بازيابي اون ها طول مي کشه ... از جمله تعطيلي کارخونه ها و تحريم خيلي از مواد اساسي کارخونه ها...گسترش دلالي در صنايع بزرگ و واردات بي رويه از ساير کشورها

الان بخشي از دارايي هاي کشور به ما برگردونده شده ، دارايي هايي که خيلي وقته به ناحق بلوکه شده بود.