نمي دونم چقدر تونستم منظورم رو برسونم يا نه مرسده.ببخشيد که انقدر طولاني شد.
حالا هم باز کاري که از دست ما برمياد دعا کردن و آرزوي موفقيت براي دولت مردان و کشورمونه.
اما يک چيز هاي دردناکي هم هست که تا نهادينه نشده،بايد درستش کرد.
اينکه مردمي صرفا براي برداشته شدنِ تحريم تلاش کنند و از توليد باز بمونند،يعني به وعده ي صادق الهي باور نداشته باشند.
اينکه تفکر آمريکا شيطان بزرگ،لحظه اي از عمل و باور ما حذف بشه،تا در عرصه اي که حق و باطل دارند به طور جهاني روبروي هم مبارزه مي کنند،ما بازنده باشيم.
اينکه ما کم کم در شعار و عمل،بگيم آرمان خوبه ولي به شرطي که شکم سير باشه و خيال آسوده،تا اينطور جامعه اي رو پرورش بديم که دست کمي از کوفه نداره.........
کافي مسئولين به شعارهاشون،به وعده هاشون،به ملاک هاشون،و به تصميماتشون دقت کنند.تامثلا نشه برنامه ي "مانور تجمل" که در دوران سازندگي ،ايده اش به وجود اومد و وارد جامعه شد و حالا جزو آفت هاي گردن کلفتِ کشور اسلامي مونه!