خدای را سپاس که گویندگان به عرصه ستایشش نمی رسند

وشماره گران ازعهده شمردن نعمت هایش برنیایند، و کوشندگان حقش را ادا نکنند

خدایی که اندیشه های بلند او را درک ننمایند و هوش های ژرف به حقیقتش دست نیابند

خدایی که اوصافش درچهار چوب حدود نگنجد و به ظرف وصف درنیاید و در مدار وقت معدود و مدت محدود قرار نگیرد

با قدرتش خلایق را آفرید و با رحمتش بادها را وزیدن داد و اضطراب زمینش را با کوه ها مهار نمود.

آغاز دین شناخت اوست

وکمال شناختش باور کردن او

ونهایت از باور کردنش یگانه دانستن او

وغایت یگانه دانستنش اخلاص به او......

"قسمتی از خطبه اول نهج البلاغه"