من به جات راي مي دم.اشکال نداره:)

بعله....يادمه ما توي حياط دبستان با مانتوي صورتي راه مي رفتيم و بحث مي کرديم تا همين حياط دبيرستان با مانتوي سبز لجني....وحالا هم توي حياط وب بنده با اين همه دارو درخت در کسوت مجازي

مي بيني من چه بچه ي خوبي ام؟ :دي

حالا توي اين شرايط بشين و بفرما و بتمرگ دقيقا چيه که ما داريم از بتمرگ استفاده مي کنيم؟ وقتي اون ها راضي به مذاکرات قدم به قدم نيستن،ايران بايد چي کار کنه؟بايد يک طرفه از حقش کوتاه بياد؟چه جور تصميمي بگيره که توي اين شرايط خاص قدرت ما رو کمتر نکنه؟مسلمه که اگه زمان بگذره و ما از لحاظ قدرت توليد و فناوري داخلي و فرهنگ اقتصادي رشد نداشته باشيم،به نفعمون نيست.بحث اين جاست که وقتي ما محکم حرفمون رو تو دنيا زديم بايد از لحاظ داخلي خودمون رو قوي کنيم تا شرايط رشد به وجود بياد،نه اينکه برعکس کار کنيم.اينکه مسلمونا جنگ طلبن و حالا هم بمب هسته اي مي خوان،شوخي بيشتر نيست.وقتي ما به طور رسمي به تمام تعهدات خودمون تو آژانس عمل کرديم،اين حرف چه معني داره جز اينکه جنگ نرم فرهنگي باشه؟در مقابل جنگ فرهنگي بايد از مواضع سياسي کوتاه اومد يا توليد درست فرهنگي توي تمام دنيا داشت؟.....من دقيقا نمي دونم تو با استراتژي کلي هسته اي ما مخالفي يا جزييات مذاکرات؟اگه جزييات مذاکراته،کدوم مورد منظورته؟

خب حالا اين يعني اينکه چون من بي طرف حرف نزدم قلبت گرفته؟...خب آدم وقتي که يک خبري رو انتقال مي ده،بي طرفي مي تونه باشه.اما بيشتر اوقات تحليل کردن مطرحه،خب مسلما پشت هر تحليلي،ديدگاه خاصي هست که البته نبايد بي منطق باشه.

:(

يعني جوري که باعث بشه قلبت بگيره؟

الله اکبر......يه دونه که نه؛)......کاش مي شد راي بدي واقعا،من يکي بسييييييار خوشحال مي شدم.

بله منم قبول دارم که تو اسلام نه صلح ارزشه و نه جنگ.حفظ حقه که ارزشمنده.فقط بحث اين جاست.تو شرايطي که ما هرجا به سابقه ي عقب نشيني نگاه کرديم،ديديم اون ها نه تنها به تعهداتشون عمل نکردند بلکه چندين قدم جلوتر هم اومدن و طلبکارتر هم شدند.حالا به نظرتو عقب نشيني درمقابل چنين دشمني درسته؟در ضمن اون ها تا جايي به تحريم ها ادامه مي دن که اميد داشته باشند ايران کوتاه مياد،پس عقب نشيني ما يعني اميدوار کردن دشمن براي تحريم و فشار بيشتر.ازطرفي به قول خودت اگه بخوايم عقلاني فکر کنيم بايد ببينيم شرايط ما ازلحاظ خارجي چه طوريه و واقعا وضعيت ما با صلح امام حسن قابل مقايسه است؟ ما الان تو موضع قدرت هستيم.نه ضعف.اميد لبنان و سوريه و فلسطينيم.به طور مستقيم از اين کشورهاي محروم حمايت مي کنيم و آمريکا جرئت نداره حرفي بزنه.ما مسئله ي بيداري اسلامي رو هدايت مي کنيم و همين براي ما هم وظيفه ي بيشتر به وجود مياره هم قدرت بيشتر.در چنين شرايطي واقعا عقب نشيني کار بهتريه؟ اصلا به نظرت ما اگه تا کجا عقب نشيني کنيم آمريکا هم کوتاه مياد؟قضيه هسته اي رو بي خيال بشيم باهامون همون کاري رو مي کنند که دوره ي آقاي خاتمي کردند و به ايران گفتند محور شرارت،مسئله ي حقوق بشر رو دوباره وسط مي کشند،سر اينکه ما اسرائيل رو به رسميت نمي شناسيم گير مي دن و..... عقب نشيني در برابر آمريکا يعني پس دادن انقلاب!......اگه به اين تحليل ها هم نگاه نکنيم،کافيه به دست ولي فقيه مون نگاه کنيم که ما رو به کجا هدايت مي کنه.معياري بزرگ تر ازاين توي اسلام و فقه شيعه هست؟

خيلي خيلي ممنونم.ما کوچيک شماييم:-*

تشکر محد جان:)