خوندم.خيلي فکرمو درگير کرد.نکته هاي جالبي داره.
اينکه ما صفر باشيم و خدا "يک". يعني بيشتر شدن تعداد ما به وزن عدد نهايي اضافه مي کنه.هر چند که اگر اون "يک"کنارمون نباشه "تمام مون"، هيچه هيچيم.
يا اينکه عمر دايره وارمون مي تونه کنارِ "يک" ،خط عموديِ رو به بالا بشه و از صفر بودن در بياد.

ولي اين مفاهيم خيلي باريک و مويي اند.اينکه تمام ذرات، تجلي از خدا هستن يا هر ذره به خودي خود يک تجليه.اينکه "بود"ِ ما همه اوست وهر چي غير از او و خلاف او در ماست،"نيستي"ه.يا...