امان از بشري که باوجود امتحانات چندباره، هنوز هم به حکمت خدا ايمان نياورده و ساز ناسازگاري خودش را مي‌زند. امان از انساني که لطف خدا در خلق او را به هيچ مي‌انگارد و نعمتهاي ديگر را دست‌کم ميگيرد. امان از بشري (امان از خودمان) که با اندک، فراهم شدن زمينه‌اي، هوس طغيان به سرمان ميزند و ادعاي خدايي ميکنيم. خدايا! اختيارمان را يا همان افسارمان را خودت به دست بگير.