امان از بشري که باوجود امتحانات چندباره، هنوز هم به حکمت خدا ايمان نياورده و ساز ناسازگاري خودش را مي‌زند. امان از انساني که لطف خدا در خلق او را به هيچ مي‌انگارد و نعمتهاي ديگر را دست‌کم ميگيرد. امان از بشري (امان از خودمان) که با اندک، فراهم شدن زمينه‌اي، هوس طغيان به سرمان ميزند و ادعاي خدايي ميکنيم. خدايا! اختيارمان را يا همان افسارمان را خودت به دست بگير.

........... دل مشغولي هاي يک روزنامه نگار ..........
...ميهمان وبلاگ من باشيد...

تو بالا و پايين شدناي مختلف زندگي انگار مزه ي جديدي از

عالي بود
خصوصا بند آخر...


دعايم کن بانو

طهور جان دست گذاشتي رو نقطه ضعفم ...
و ما چند باره ميريم تو صف !

خيلي قشنگ بود :) راس ميگي... التماس دعا :)

مطلب زيبايي بود
www.taktadoor.com

الهي آمين.........
خيييييييييييييييلي قشنگ و خوب و لطيف بود،خيلي چسبيد
ممنون طهورا جونم،من عاشق اين گونه نوشته هاتم خيلي قشنگ ربطش مي دي و وصلش ميکني