این اشک ها به پای شما آتشم زدند

شکر خدا برای شما آتشم زدند

من جبرئیل سوخته بالم نگاه کن

معراج چشم های شما آتشم زدند

سرتا به پا خلیل گلستان نشین شدم

هرجا که در عزای شما آتشم زدند

از آن طرف دویدن و و هیزم از این طرف

با داغ کربلای شما آتشم زدند

بردند روی نیزه دلم را و بعد از آن

یک عمر در هوای شما آتشم زدند

گفتم کجاست خانه ی خورشید شعله ور؟

گفتند بوریای شما....آتشم زدند

"حمیدرضا برقعی"