اي بابا! من از همين تريبون به همه ي مردادي هاي محترم تولدشونو پيشاپيش تبريک مي گم چون سروقتش که بشه،يادم ميره:دي......حالا پيامد اينکه منو تو در دوماه کاملا مقابل هم به دنيا اومديم چيه؟؛)....هردو جوشي هستيم،هردو در بحث کردن مخ مي خوريم،هردو تخصص پاچه گيري داريم،فقط تو باسليقه تري يه خرده:دي...يکمي هم وقت پروژه ها تو عاقل تري و من خر ترم!....قبول داري که هردومون خوب کاغذ ديواري درست مي کنيم؟مخصوص در امر چسبوندن و تزيينات من حرف ندارممممممم.......(ديگه آدمک نيشخند کافي نيست،الان نيشم بناگوشمو رد کرده رسيده به پس کله ام!)

عيد شما هم مبارک باشه با تاخير.هميشه سلامت باشيد:*

آي گفتي.........يعني من در برابر سرعت عمل و مخابره ي اطلاعات،شگفت زده مي شم!.....ببخشيد اون مطلب رو دير خوندم.به سيد هم محتويش رو گفتم.نمي شناخت آقاهه رو.فقط خونش به جوش اومد.

چرا فقط براي شما؟ کلا گفتم.بيشتر براي خودم مي خوام:)

نمي دونم.شايد.چيزايي مثل لطافت و خشانت تعريفاي دقيقي ندارند.توي هر موضوع خاصي شايد يه جور معنا پيدا کنند.من نه آدم لطيفي ام نه خشن.طهورا هستم.حالا نمي دونم کدوم از اين کلمه ها بهم تعلق بگيره:)

اونو بخاطر چيز ديگه اي گفتم.من هر مدل لطافتي رو حداقل درمورد خودم دوست ندارم و بعضي مدل هاي خشانت رو دوست دارم.

خب پس توي چنين تعريفي لطافت همچنان مزيته و چيزي هم نبايد برعکس باشه.

يعني چي مزيت نيست؟بستگي داره آدم چه تعريفي داشته باشه. آدم لطيف ترشايد عميق تر و بيشتر درد رو احساس کنه،شايد هم نه ولي کلا سطح تماسش با درد زياد باشه.حالا تعريفي که مي گه زندگي خوب يعني زندگي بدون درد يا درد کمتر،لطافت رو مزيت مي دونه؟

گاهي پيش مياد ولي خشانت بهتر از لطافته.

بگو محد آخه چراااااااااااا؟ (جهت جو دادن به قضيه!)

سلام.ممنون:)

:)