درود:)..."بي تو اينجا همه در حبس ابد تبعيدند.." مصرع اول شعريه که فکرکنم قيصر براي امام زمان گفته.من اين يه تيکه رو خيلي دوست دارم و با خودم تکرار مي کنم ولي خطاب به خدا.قسمت بعدي که خودم ادامه دادم به عنوان يه گله ي بهانه گيرانه است از دوريي."دربه درِ حبس شده،مثل نفسِ بالا نيامد،تبعيدي دلتنگ،مثل اشکِ معلق،مثل شوق مزه مزه نشده" يعني روح افزايي نفس، پرشوري و خالصي اشک ومزه ي بي نظير شوق مثل کمال هاي بالقوه اي مي مونند که حالا بهانه ي بالفعل شدن رو مي گيرن.و تا اين دوري هست(دنيا) اين ها بي تاب و سرگردون و راضي نشده اند.به تمام اوج خودشون نرسيدن و براي آدم هميشه گم شده اي هست.....