دلم می خواست می شد یک چیزی به این قشنگی می نوشتم.ولی شما با قلم  دوست داشتنی  پولی  بخوانید که این ها،حرفهای دل من هم هست.

حیفم میاد فقط لینک بذارم.برای همین عین مطلب رو کپی می کنم تا وب ما هم مزین بشه به این "خسته نباشید" صمیمی و قدر شناسانه :

"به بزرگی روزهایی که پشت تریبون سازمان ملل می ایستادید و وجودمان را پر از غرور و شعف می کردید.

به اندازه ی همه ی روزهایی که پشت میکرفون های دنیا از حقوقمان و حقوق همه ی مردم دنیا دفاع کردید.1)

خسته نباشید آقای رییس جمهور.

به اندازه ی روحیه ی انقلابی ای که با بیان کردن بی پروای آرمان های انقلاب در وجود کودکانه مان برمی انگیختید.2)

به اندازه ی همه ی شعارهای "عدالت" تان قبل از اینکه حرفی از سیاست، اقتصاد و ...  به میان بیاید.3)

به اندازه ی همه ی قدم هایی که در دورترین نقاط کشورمان برداشته اید.

به اندازه ی شادی همه ی مادران و پدران این سرزمین که در اوج تنگدستی حضور رییس جمهور در خانه های محقرشان را افتخار می دیدند.4)

به اندازه ی همه ی صندلی هایی که در سازمان ملل مقابل صحبت هایتان خالی شد و همه ی فریاد هایی که بر پایه ی ارزش های انقلاب اسلامی برای ملت ستم دیده ی جهان کشیدید و نماینده جهان خواران را پشت در های صحن علنی به خواری کشاندید.

و همه ی افتخاری که در صحنه ی بین الملل در مقابل همه ی صندلی ها ی خالی به ایران و ایرانی بودنتان کردید. 5)

به اندازه ای که قدرت و اقتصاد و سیاست و زرق و برق کشور های قدرتمند غرب مرعوبتان نکرد.

و غربی نپوشیدید و غربی حرف نزدید و به دنبال رضایت کدخدای دنیا نبودید 6)

به اندازه ی فاصله ای که فرمانیه و زعفرانیه و ولنجک و الهیه و ... با نارمک دارد.

به اندازه ی باغچه ی کوچک خانه ای که از رو به رو شدن با دوربین های رسانه ی ملی هراس نداشت. 7)

به همان اندازه ای که لحظه لحظه ی خدماتتان را انکار می کنند.

و به همان اندازه ای که در مقابل توهین های چهار ساله و چه بسا هشت ساله از خود صبر نشان دادید. 8)

به اندازه ی همه روزهایی که  بدون خستگی صبح در تهران، قبل از ظهر در اصفهان، بعد از ظهر در آنکارا، شب در دورترین کشور آمریکای لاتین و صبح فردا در بشاگرد بودید. 9)

به اندازه ی همه چرخ های صنعت هسته ای مان که علی رغم فریاد ها و دویدن های مخالفان پیشرفتمان همچنان در حال چرخیدن است. 10)

به اندازه ی همه ی ساختمان ها و سد ها و پل ها و پروژه هایی که در سرتاسر میهنمان افتتاح کردید. 11)

خسته نباشید.

به اندازه ی همه ی محاسنی که در طول این هشت سال سفید شدند.

و فاصله ی 49 تا 57 سالگی تان که به نوکری این مردم افتخار کردید.

به رسم ادب؛

خسته نباشید...

خدا قوت آقای رییس جمهور واپسین سالهای کودکی و سرتاسر نوجوانی ام....

حالا که پسوند "سابق" به عنوان آقای احمدی نژاد اضافه شده و پسوند "منتخب" از عنوان حجت الاسلام روحانی حذف شده به "آقای رییس جمهور" جدید سرزمین اسلامی مان افتخار می کنیم.

و زیر سایه ی الطافی که همواره شامل حال نهضت امام خمینی می شده است  مثل حضرت آقا به آینده بسیار امیدواریم.

و عاقبت یک روز به رییس جمهور واپسین روزهای نوجوانی و سرتاسر نوجوانی ام افتخار خواهم کرد.

انشاءالله....

بند های متن برگرفته  از صحبت های حضرت آقا در طول هشت سال خدمت ایشان بود و  بیان نقاط ضعف رو از اونجایی که هممون در بیانشون حرفه ای شدیم رو ضروری نمی دیدم. برای مشاهده بقیه نقاط ضعف و قوت اینجاکلیک کنید.

 1) دیپلماسی همراه با روحیه ی انقلابی

2) برجسته شدن ارزش ها و شعارهای انقلاب اسلامی.

3) طرح شعار عدالت محوری

4) مواجه شدن با واقعیت های زندگی مردم در سفرهای استانی

5) ارتقا جایگاه کشور در عرصه سیاست خارجی/ اعاده ی عزت ملی و ترک انفعال در مقابل سلطه.

6) توقف روند غرب زدگی و غرب باوری در دولت های قبلی

7) بامردم و از میان مردم بودن/ ساده زیستی آقای رییس جمهور

8) سعه ی صدر و تحمل مخالف

9) پرکاری، پشتکار و خستگی ناپذیری

10) دفاع از حقوق هسته ای ملت ایران در برابر زورگویی غرب

11) اجرای گسترده ی کارهای عمرانی خصوصا در مناطق محروم"

:)